87. Zapraszam na kolejny wywiad!

Witajcie!

Drodzy czytelnicy, mam dla Was kolejny wywiad, dziś przedstawiam Wam kolejną niezwykłą osobę - Katarzynę Podchul.
Proszę opowiedz o sobie.
Nazywam się Katarzyna Podchul. Mieszkam w Starogardzie Gdańskim niedaleko Gdańska. Od 2019 roku prowadzę stronę na Facebooku  "Zobacz poczuj dzięki technice" na której publikuję artykuły o urządzeniach wspierających osoby z dysfunkcja wzroku. Założyłam też grupę na Facebooku "Niewidomi słabowidzący i widzący górą". Współpracuję z czasopismem "Help" wydawanym przez fundację "Szansa dla niewidomych" i angażuję sie w inne, ciekawe projekty.

Jeśli możesz, opowiedz o swojej niepełnosprawności (na co chorujesz, czy problemy z oczami masz od urodzenia)?
Od urodzenia jestem osobą niepełnosprawną. Oprócz wad wzroku - barwnikowe zwyrodnienie siatkówki, mam też problemy z kręgosłupem i niedoczynność tarczycy. Jest to wada genetyczna. W dzieciństwie widziałam lepiej. Pierwsze pogorszenie nastąpiło w drugiej klasie gimnazjum. Wtedy zaczęłam uczyć się chodzić z laską a  po szkole uczyć pisma Braille'a i czynności dnia codziennego. W Laskach w ośrodku dla osób niewidomych zdałam maturę. Pisałam ją na komputerze z programem mówiącym i w czarnym druku z lupą elektroniczną. Potem studiowałam na kierunku Filologia angielska, którego nie ukończyłam. Na studiach było dużo czytania. Wtedy czytałam  druk w czcionkach 26 i 28 pogrubionych i w brailu i pisałam notatki ręcznie pisakiem. W 2017 roku pogorszył się drugi raz wzrok i od tego czasu czytam tylko pismem punktowym a resztki wzroku staram się wykorzystywać w codziennym życiu. Jestem szczęśliwa jak idę z mamą na spacer i zauważę  jakiś dom, samochód czy pole. Nie wyobrażam sobie jakbym całkowicie nic nie widziała. 

Z czym masz największe trudności?
Największe trudności sprawia mi samodzielne poruszanie się i orientacja przestrzenna. Jeździłam kiedyś sama po Warszawie po znanych trasach, ale trafiałam na ludzi, którzy okazywali się pomocni. W mojej miejscowości poruszam się z przewodnikiem. W tym roku będę miała zajęcia z orientacji przestrzenne z panią z PZN z Gdańska. Moim głównym lękiem jest fakt że się często gubię i co wtedy zrobię.

Jak postrzegają Cię ludzie?
Ludzie, którzy mi dobrze życzą mówią że jestem fajna, cicha, spokojna, mało przebojowa i konkretna.

Proszę opowiedz o swoich zainteresowaniach?
Moje zainteresowania są szerokie. Lubię słuchać różnych gatunków muzyki od ciężkiego rocka czy metalu po pop, dance i bocelliego. Lubię czytać książki oprócz romansów i fantastyki. Interesuję się nowinkami informatycznymi dla niewidomych, psychologią, nowymi faktami z historii, ekonomią, sprawami społecznymi i polityką.

 

Na profilu społecznościowym prowadzisz stronę "Zobacz Poczuj Dzięki Technice", co spowodowało, że założyłaś tę stronę?
Do założenia bloga namówiła mnie moja starsza siostra. Powiedziała, że mam ogromną wiedzę na temat środowiska osób z dysfunkcją wzroku, że mogłabym się nią podzielić z innymi. Miało to być z początku zajęcie abym coś robiła w tym domu. Z niego narodziła się moja jeszcze jedna pasja jaką jest pisanie artykułów i nie spodziewałam się że stronę będzie odwiedzać tak wiele nieznanych mi osób.

Co daje Ci blogowanie?
Blogowanie daje mi ogromną radość, szczęście, zadowolenie i satysfakcję. Jest to praca społeczna ale bardzo budująca i rozwijająca.

 

O czym marzysz?
Moje marzenia to: chciałabym lepiej widzieć jak będzie wymyślona dobra terapia genowa, nie chciałabym stracić tych resztek wzroku, które mam. Chciałabym mieć stabilną pracę, którą bym lubiła, chciałabym się usamodzielnić w przyszłości i spotkać kogoś z subkultury metalowej.

 

Czy uważasz że Polska jest krajem dostępnym dla niewidomych?
Uważam, że Polska w pełni nie jest dostępnym krajem dla osób niewidomych. Oczywiście w dużych miastach naszego kraju sytuacja tych osób jest dobra. W małych miastach i wsiach nadal nie wszystko jest tak jak powinno. Dużo osób z dysfunkcją wzroku w małych miastach nie ma pracy, siedzi w domu, nie porusza się samodzielnie i nawet nie ma zbyt dużo znajomych albo w swoim mieście wcale ich nie ma i może liczyć tylko na rodzinę. Ponadto w małych miastach jest słaby dostęp do orientacji przestrzennej i innych szkoleń. Co prawda jest PZN ale do niego należą osoby starsze bardzo często jeszcze dużo widzą i nie chodzą z laską.

 

Czym jest dla  Ciebie muzyka?
Muzyka jest dla mnie wszystkim. Pomaga mi przetrwać trudne chwile. Pomaga mi się zrelaksować, naładować akumulatory. W radosnych chwilach słucham jej dla przyjemności. Jest moim przyjacielem i nałogiem.

 

Kasiu dziękuję bardzo, że wzięłaś udział w wywiadzie!