Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych

Kochani!

Bardzo Wam dziękuję za ponowne, tak ciepłe przyjęcie. Jest mi ogromnie miło, że mogę znów być wśród Was i pisać. Postaram się już nie opuszczać bloga.

Dziś Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Pewnie sporo na ten temat się dziś naczytaliście i nasłuchaliście. I dobrze, cieszę się, że co raz więcej się mówi w mediach o naszych problemach. Choć nie ukrywam, że w naszym kraju nigdy nie będziemy chyba do końca postrzegani jako normalni ludzie, w tej kwestii aby nam się lepiej żyło, abyśmy byli akceptowani w społeczeństwie jest jeszcze sporo do zrobienia. 

Sama jestem osobą niepełnosprawną i wiem jak to jest. Jak nie raz obci  patrzą na mnie, że gruba, że powolna itp. Ile razy w sklepie chciałam dany towar, a ekspedientka widząc, że słabo widzę oszukała i dała nie do końca to, o co mi chodziło (nie pamiętam już dokładnie właśnie szczegółów ale nie raz miałam taką smutną sytuację). Nie jest lekko, choć staram się nie poddawać, bo wiem, że są inni, którzy mają się gorzej.

Dziś wszyscy z Warsztatów udaliśmy się do Szkoły Specjalnej, która jest praktycznie na naszym podwórku. Tam odbyła się uroczysta akademia- przemowy lokalnych władz, występy naszych uczestników i uczniów szkoły, a także występy laureatki wielu lokalnych konkursów piosenki. Na koniec mieliśmy słodki poczęstunek/. Powiem, że były to bardzo miłe chwile.

A na koniec wszystkim moim znajomym niepełnosprawnym, którzy śledzą mojego bloga chcę złożyć życzenia:

Aby o nas pamiętano przez 365 dni a nie w tym jednym dniu, 

 abyśmy byli akceptowani i rozumiani w społeczeństwie. 

Aby osoba niepełnosprawna dla obcych nie była jak ktoś dziki , może pijany, czy po prostu głupi. Bo to czy jesteśmy głusi, niewidomi, poruszamy się na wózku inwalidzkim,  czy z jakąkolwiek niepełnosprawnością intelektualną, nie znaczy, że jesteśmy gorsi od Was zdrowych.